Krá í lok dags.

Drottning dauðans rís upp fyrir augum mér

Yfirborðið fellur og undirlagið tekur við

Strýkur á mér vangann og ég reyni að biðja fyrir þér

Sekk niður í djúpið, enginn kemur, aðeins bið.

Vakna við þann drauminn og létti til,

sé birtu skína frá mána,

og í draumi mínum ég ekkert skil,

en á morgun mín ferð hún liggur á krána.

Kela.